۲۰ دقیقه بامداد جمعه؛ آغاز بلندترین روز سال برای ساکنان نیمکره شمالی زمین

مهندس مسعود عتیقی در گفت وگو با ایسنا. وی گفت: با گذشت اولین روز از نوروز و اعتدال بهاری که طول روز و شب در سراسر کره زمین به جز قطب ها یکسان است، به تدریج طول روزها افزایش و طول شب افزایش می یابد. کاهش می یابد، به طوری که در پایان فصل بهار، با کوتاه ترین شب، با طولانی ترین روز سال مواجه می شویم. هنگامی که خورشید عمود بر مدار سرطان و ساکنان عرض جغرافیایی 23.5 درجه شمالی می تابد.

وی با بیان اینکه در علم نجوم طولانی ترین روز سال و کوتاه ترین شب را انقلاب تابستانی می نامند، گفت: علت استفاده از کلمه انقلاب در این نام این است که استوای آسمان دایره ای است که آسمان را تقسیم می کند. به دو نیمکره مساوی تقسیم شده و مدار دایره البروج بزرگ که مسیر حرکت ظاهری خورشید بر روی کره سماوی است دارای زاویه 23.5 درجه نسبت به یکدیگر است.

عتیقی خاطرنشان کرد: از آنجا که خورشید در زمان انقلاب تابستانی به حداکثر طول یا فاصله خود از استوای سماوی و حداکثر تمایل خود می رسد، به آن انقلاب تابستانی می گویند.

مدیرعامل انجمن دوستداران نجوم ایران ادامه داد: از نظر نجومی، زمان رسیدن خورشید به انقلاب تابستانی معمولاً به مدت 3 سال در اولین روز تیرماه رخ می دهد و هر چهار سال یک بار در آخرین روز خرداد رخ می دهد.

وی تاکید کرد: ساعت 20 روز جمعه 10 تیر 1403 خورشید به انقلاب تابستانی می رسد و فصل گرم تابستان را در نیمکره شمالی آغاز می کند.

عتیقی تاکید کرد: همانطور که بارها اشاره کرده ایم در این زمان ساکنان نیمکره جنوبی طولانی ترین شب سال و کوتاه ترین روز را در آستانه فصل سرد زمستان تجربه می کنند.

مدیرعامل انجمن دوستداران نجوم ایران خاطرنشان کرد: ایرانیان که همواره رویکرد مثبتی به پدیده های زیستی داشته اند، هزاران سال است که با جشن های مختلف از جمله جشن کودکان خردسال که به مناسبت بزرگداشت برگزار می شود به استقبال فصل تابستان می روند. آب و به نوعی اهمیت موضوع برای ساکنان زمین یادآوری می شود. البته جشن های مختلفی مانند تیرگان، امردادغان و شهریورگان در روزهای خاصی در هر یک از ماه های فصل تابستان برگزار می شود که با آب بازی ها و آداب و رسوم مختلف جشن گرفته می شود.

وی تاکید کرد: قدیمی ها در اقصی نقاط جهان در گذشته های دور بناهای زیادی می ساختند تا بتوانند ماه ها و فصل ها را با دقت بالایی تعیین کنند. چنین ساختمان هایی در غرب و در آمریکای مرکزی و جنوبی به عنوان میراث تمدن مایاها و آزتک ها و همچنین «استون هنج» در انگلستان دیده می شود. در شرق و در برخی کشورها از جمله کشور ما ایران مرسوم است که این مطالعات را با ساخت «چارتاقی» انجام می دهند.

انتهای پیام